Wiatrem wyszeptane

Smutek i żal
Mieszają się w kieliszku
Nie było ciebie gdy był maj
Nie będzie również w styczniu
Milczenie ma swój kres
I twoja
Jego Mać
Nie pieprz wiecej że
Na amen
Bez sentymentow
Dla picu

Jest noc świetlista
Najdłuższa
Ale tak miła

Że szkoda iść spać

I wina moja czy twoja
Że choinka tak pachnie lasem
Że ogień w kominku ogrzewa
Kota co skrył się w koszyku

Żeby broń Boże nie zacząć mówić
Ludzkim głosem

Dziś znowu nie spałam
Z głową pełną horyzontu
Po nikąd

I znowu ta sama śpiewka
I te same duchy
Przychodzą bo chcą
W kółko to samo nucić

Rzygać można  już tą pieśnią
przewytą na milion pełni ksieżyców
Weź
Już nie jęcz
Daj odpocząć
Memu sercu
Moim myślom

Jak żyć to na całego, szybko i na przekór
Jak kochac faceta to tylko jednego
Jak łamać zasady to zawsze świadomie
Jak staczać się to na dno by odbić się z powrotem

Jak dają to brać nie patrząc na ilość
Jak krzyczą to milczeć i siedzieć po cichu
Jak żałować to niewiele najlepiej niczego
Jak biją to spierdalać nie pytać dlaczego

Jak pić to czystą , do dna i na umór
Jak śmiać się to szczerze i do rozpuku
Jak się najebać to tylko z przyjacielem
Jak latać to wysoko, ponad samym niebem

Jak iść to do celu nie patrząc za siebie
Jak pościć to o wodzie i o samym chlebie
Jak się godzić to na amen i z największym wrogiem

Jak upadać to z honorem
na kolana
i przed Bogiem